arzu okay
"1958 yılında istanbul'da doğdum. ailem suriyeli. samatya'ya yerleşmişler. çok ensesi kalın bir ailenin kızı değildim. çalışmam gerekiyordu, tezgahtarlık amacıyla bir triko mağazasına başvurdum. uzun boyluydum, gösterişliydim. mankenlik önerdiler, başladım. hoşuma da gitti bu iş. elan ahir müjdat saylav'la tanıştım, yönetmendi, böylecene sinemaya geçtim. 27 yıllık sinemacıyım, lap diyerek gelmedim, açık olarak da gelmedim yani. emmanuel filmlerinden ahir açılmıştı film piyasası. yapımcılar da, bizim insanımız aç, tığ de bizim oyuncuları soyalım, dediler. tığ birkaç can böyle sırtladık sinemayı, bugünlere getirdik. evvel filmim 'hop dedik'. ahir 'kıbrıs'lı fedailer', 'rejisörün akak odası'nı çevirdim."
o dönemi anlatırken, "çok baskı yıllardı, özgürlüğümüz elden gitmişti," diyor kaan. arkası sıra sözlerini şöyle sürdürüyor: "paraya ihtiyacımız vardı, gidip bir yere sıfırdan başlayamazdık, adımız vardı. 100 - 150 bin liralık kazanıyorduk en fazla, para yoktu yani. bu işin kaymağını yapımcılar yedi. tek başıma yürüyemiyordum. aaa, bak seks filmi artisti, beyaz perde oyuncusu değil, seks yıldızı. itibarsızlık ve aşağılama, sanki külotsuz dolaşıyormuşum kabil bakışlar."
hayatına "film icabı" değil, gerçekten giren erkeklerle de hüsranla bitti ilişkileri. birkaç adet başarısız dünyaevi geçti kayıtlara. evvel başlarda sandalyesini çekip içkisi getirenler, evlendiği futbolcu, ahir adanalı bir tüccar, zamanla bayan evinde otur demeye, basında açık fotoğraflarını görünce delirmeye başladı, bittabi karaca kaan da. furyanın sonuna doğru artık dayanamayıp "imajını" değiştirdi. saçını siyaha boyadı, ankara'ya yerleşti, 1981 yılında sahneye çıkmaya başladı. "herkes bir yere dağıldı," diyor. "zerrin egeliler evlendi, bursa'da yaşıyor. zerrin doğan almanya'da, arzu paris'te. bir izdivaç yapıp ayrılmak da kolay değildi ki."
milliyet gazetesinden
